Cukrzyca jest przewlekłym zaburzeniem metabolicznym, które wykrywane jest przez stężenie glukozy we krwi powyżej normalnych granic. Jest ona spowodowana nieprawidłową produkcją insuliny. Insulina to hormon produkowany w trzustce, którego zadaniem jest utrzymanie odpowiedniego poziomu cukru we krwi. Umożliwia przechodzenie glukozy z pożywienia do komórek, gdzie jest ona przekształcana w energię potrzebną do funkcjonowania mięśni i tkanek lub przechowywana do czasu, gdy będzie potrzebna.
Gdy insulina jest nieobecna, jak u chorych na cukrzycę typu 1, lub nie działa prawidłowo, jak u chorych na cukrzycę typu 2, pacjent nie wchłania glukozy prawidłowo, co powoduje nadmierny poziom cukru we krwi (hiperglikemia). Z czasem, jeśli nie jest właściwie leczona, ten nadmiar glukozy krążącej we krwi kończy się uszkodzeniem tkanek, pogorszeniem, które z kolei powoduje długoterminowe zmiany, dysfunkcje i awarie w narządach takich jak oczy, nerki, nerwy, serce i naczynia krwionośne. Dowiedz się klikając w link, jak ograniczyć ryzyko zachorowania na cukrzycę.
Jakie są rodzaje cukrzycy?
Istnieją trzy główne typy cukrzycy:
- Cukrzyca typu 1. Najczęściej pojawia się w dzieciństwie lub młodej dorosłości, choć może pojawić się w późniejszym okresie życia. Chociaż jej pochodzenie nie jest jeszcze bardzo jasne, podejrzewa się, że mamy do czynienia z reakcją autoimmunologiczną, która powoduje, że własne mechanizmy obronne organizmu atakują komórki trzustki produkujące insulinę, co skutkuje jej niedoborem. Chorzy potrzebują codziennych zastrzyków z insuliny, aby kontrolować poziom glukozy we krwi, bez której nie są w stanie przeżyć.
- Cukrzyca typu 2. Jest to najczęstszy typ cukrzycy, stanowiący 85-90% wszystkich przypadków. W przypadku cukrzycy typu 2 organizm może produkować insulinę, ale albo nie produkuje jej wystarczająco dużo, albo nie jest w stanie zareagować na jej działanie, co powoduje nagromadzenie glukozy we krwi. Pacjenci początkowo nie wymagają insuliny, aby przeżyć, ale często w końcu jej potrzebują. Zwykle występuje u dorosłych, często z otyłością lub nadciśnieniem, ale coraz częściej u dzieci i młodzieży. Zdarza się, że diagnoza trwa latami, ponieważ mogą nie występować żadne objawy ostrzegawcze.
- Cukrzyca ciążowa. Podczas ciąży zmiany hormonalne mogą prowadzić do zablokowania funkcji insuliny. Gdy tak się dzieje, poziom glukozy może wzrosnąć we krwi kobiety ciężarnej. Pojawia się zwykle późno w ciąży i dotyczy około 5% ciężarnych. Choć zwykle ustępuje po porodzie, jest czynnikiem ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2 w przyszłości, zarówno dla matek, jak i ich dzieci.